PROF. DR HAB. STEFANIA TANIEWSKA-OSIŃSKA
(1923 - 1999)
W latach 1949-1950 odbyła studia na kierunku chemicznym Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego na Uniwersytecie Łódzkim.
- Od 1949 roku do 1993 pracowała w Katedrze Chemii Fizycznej UŁ zajmując kolejno wszystkie stanowiska pracownika naukowego aż do stanowiska profesora zwyczajnego.
- W latach 1972 - 1993 Kierownik Zakładu a następnie Katedry Chemii Fizycznej.
- Uzyskane stopnie i tytuły naukowe: magister filozofii w zakresie chemii - 1950 r., doktor nauk chemicznych - 1960., doktor habilitowany, docent - 1965 r., profesor nadzwyczajny - 1976 r., profesor zwyczajny - 1987 r.
Zainteresowania badawcze prof. dr hab. Stefanii Taniewskiej-Osińskiej dotyczyły zagadnień związanych z roztworami zarówno elektrolitów jak i nieelektrolitów. Najważniejszymi z nich były:
- Termodynamiczne i elektrochemiczne właściwości roztworów elektrolitów w wodzie, niewodnych i mieszanych wodno-organicznych i organicznych rozpuszczalnikach, badane z punktu widzenia struktury roztworów i występujących w nich oddziaływań.
- Spektroskopowe badania w bliskiej podczerwieni nad wpływem elektrolitów na widmo wody.
- Wyznaczanie termodynamicznych funkcji powstawania kompleksów z wiązaniem wodorowym i przeniesieniem protonu.
- Badania nad hydrofobową hydratacją i oddziaływaniami hydrofobowymi. Poszukiwania parametrów określających zdolność substancji do hydrofobowych oddziaływań.
Badania prowadzone były metodami: kalorymetrycznymi (pomiary entalpii rozpuszczania, rozcieńczania i mieszania), wiskozymetrycznymi, densymetrycznymi oraz przy użyciu spektroskopii w podczerwieni. Rezultaty badań publikowane były głównie w wydawanych na Zachodzie czasopismach naukowych o obiegu międzynarodowym.
Dorobek naukowy prof. dr hab. Stefanii Taniewskiej-Osińskiej liczy przeszło 350 pozycji w tym 175 prac oryginalnych i 6 opracowań monograficznych, ponad 20 referatów plenarnych i sekcyjnych oraz ponad 130 doniesień konferencyjnych. Wypromowała 12 doktorów.